mektup2...
bilmem kaç yıl önce sana birşeyler yazmak için köşesine çekildiğim oda;
bilseydin içinde kendini senden büyük gören bir kızın yaşadığını belki de onu kaybetmemek için daha bi sağlam tutardın duvarlarını. pencerenden bakıldığında herşey o kadar küçük ve beyazdı ki işte o da bu yüzden herşeye senin pencerenden bakardı ama birşeyi bilmeden baktı. aslında senin onu sarıp sarmaladığın duvarların camdandı, işte bu yüzden çabuk kırıldı ve hiçbirşey senin duvarlarının arasındaki kadar güzel kalmadı.