uğradığım şehirler...
biri küçük diğeri büyük iki şehirde yaşıyorum ben.
iki şehirde de yaşanmışlıklarım, eşyalarım, arkadaşlarım ve farklı karakterlerim var
nasıl oluyor bilmiyorum ama küçük şehir sahip olduğu herşey gibi küçültüyor beni. ailemi, yaşanmışlıkların sayıca büyük bölümünü içine alan bu şehirde küçüldükçe küçülüyorum annesine muhtaç bebekler kadar.
büyük şehirde ise belki de tek başınalığın öğretileriyle büyüyorum okula yeni başlamış bir çocuk kadar.
huzuru aramak için geçen yıl eylülün ilk akşamında terkettiğim büyük şehire, vadetmesede huzuru yarın sabah ilk otobüsle büyümek için tekrar dönüyorum.
''çok üzülme, çok susma, çok darılma, çok ağlama, çokta kitap okuma dedi annem
çok terleme, çok yorulma, kitaplarında boğulma, yalnızlığına çokta alışma''
(teoman-...dedi annem)
9 yorum:
Vadetmese bile umarım o büyük şehirde büyük büsbüyük huzurlar bulursun :)
kısa, ama çok sey söyleyen yazılar
sadece şehirlerin değişmesiyle değil aslında sadece işle ev arasında bile 2 hatta daha fazla kimlikle dolaşıyoruz artık. kendimizi, aslımızı kaybetmeye az kaldı sanki...belki de kaybettik...
bu arada anneler hep doğru söyler...
aslında her adımımızda farklı şehirlerde yaşıyoruz. her adım başka bi şehir.
hani nerdesin sen yahu. iyi misin hoş musun herşey yolunda mı???
beenmaya,çok yakında tekrar buralardayım.
Bazen insan yaşadığı şeyi bir tek kendi yaşıyor sanıyor,belki de buna inanıp yaşadığı duyguya bu yolla sahip çıkıyor.İşte benim durumumda bu ve yazını okuduğumda son bir yıldır içinde yaşadıklarım geldi hatırıma.
Ne ruhum nede bedenim hiçbir yere ait hissetmiyor kendini.Her yerdeyim ama hiç birine ait değilim.Doğduğum yer yabancı,yıllarımı geçirdiğim yer uzak,yaşadığım yerse bilip gördüklerimden çok farklı.Hepsindeyse ayrı bir ben saklı;kimi zaman huzur bulduğum,kimi zaman özlediğim,kimi zamansa korkup kabuğuma çekilmeme sebep olan bir sürü ben....
bekliyoruz dönüşünü :))
Benim dikkatimi bambaşka bir şey çekti. Ne kadar mükemmel bir anneniz var. Genellikle anneler "Dışarı çıkma, tanımadığın kimselerle arkadaşlık etme, kendine evde meşgaleler bul, bol bol oku" filan derler kızlarını yollarken.
Yalnız yaşamayı ezberlemiş biri olarak,bunun da avantajları olduğunu, çok da korkulacak bir şey olmadığını söyleyebilirim. Yeter ki, kalabalıklarda yalnızlık hissetmeyelim. En kötüsü bu.
Hep sevgiyle kalın...
Yorum Gönder