kapamış perdelerimi içe doğru yolculuklarımı derinleştirmişken,
gelecek daha karanlık olsun diye gözlerimi sımsıkı kapamışken,
geçmişi en güzel film sanıp hergün tekrar tekrar izlemeye başlamışken,
mutsuz olmak için sudan bahaneler üretmişken,
ıssız bir adaya düşünce yanıma alacağım üç şeyden bile vazgeçmişken,
en önemlisi de ne yapacağımı hiç bu kadar şaşırmamışken,
tam da zamanında yetişti bir el alıştığım karanlığı aydınlatacak düğmeye basmak için.
ve her yer aydınlandı...
mezuniyet, eve dönüş, geri dönme umuduyla bırakılan eşyalar, hazırlanan boş bavulla tekrar istanbul, hayal kırıklıkları, beşyüz kilometre, tekrar ev, eve alışma,gidiş geliş, ev, benim hala umudum var, ev, alışıyorum, ev, karanlık, karanlık, karanlık...
hayatımda bir dönem kapandı
artık ''iş''li, ışığı görebilmenin verdiği gururla biraz daha güçlü ve çok yakında ''istanbul yolcusu'' yum.
7 yorum:
hayırlı olsun ,ne işle iştigal ediceksiniz bağyan
hadi bakalım sende aramıza, şehri istanbula hoş geldin o halde :))
beenmaya; hoşbulduk, iki aydır çok özledim ben o şehri istanbulu:)
istanbul bekliyor, sensiz olmaz diyor...
Bi gün bende gideceğim İstanbul'a,
veled mazbut lakin memleket puşt.
Merhaba sevgili Canan,
memleketimize hoşgeldin ve çok güzel haberlerle geldin.
Çok sevdiğim bir cümle var seninle paylaşmak istediğim " ne kadar uzun olursa olsun her tünelin bir sonu vardır". Bu tünelin sonunda yolunu aydınlatan ışığa kavuşman beni çok mutlu etti. Gerçekten ve içtenlikle istediğin herşeye kavuşacağını bil!
Sevgiyle kal.
hoşbulduk, sevgili bilge aşan.
bende çok yorulmuştum o tünelde umarsızca yol almaktan. iyi geldi sonuna ulaşmak.
Yorum Gönder