çocukken olduğu gibi şirinleri izlemek için erkenden kalkabilirim; eğer annem saat dokuz buçukta '' geç oldu yat, uykunu al'' diye uyarırsa
oyunum bitmiş oyuncaklarımı kaldırayım diye düşünerek dağınık eşyalarımı toplayabilirim; eğer sonra ödül olarak en sevdiğim pastadan varsa
sınıf kütüphanesinden almış gibi yapıp okuyup hemen teslim etmenin verdiği mutluluğu yaşamak için kitaplarıma daha çok zaman ayırabilirim; eğer okuduktan sonra kırmızı kurdele takacak biri olursa
evciliğe çağırıyormuş gibi davranıp uzun zamandır aramadığım arkadaşlarımı arayabilirim; eğer bir saklambaç oyununda bulunmaz sandıkları yerlerini bulmuşum gibi şaşırırlarsa
küçücük dünyamın kocaman olduğuna inanmak ve kendimi dünyanın merkezinde sanmak en önemlisi de herşeye yeniden başlamak için bir süreliğine çocukmuşum gibi davranmak istiyorum.
7 yorum:
Şöyle bir göz atıp favorilerime eklediğim bir blogtu.Bu gün vaktim boş olunca,blog dünyasında bir gezinti yapim dedim,ve burada kaldım.Her bir kelimeyi her bir kelimeyle, klişe deyimle ilmek ilmek işlemiş farkındalığı,dünyaya açık antenleri,biriktirmişliğin duygularını okumak harikaydı.Artık boş zamanların değil de,sabah keyfimin öncelikliler listesinde:))
çok teşekkür ederim yorumunuz için.
umarım sabah sabah keyfinizi kaçırmam.:)
bir süreliğine mi ben en baştan yeniden çocuk olmak istiyorum mümkün mü :)) bu arada buraneros'un sayfasından düştüm buraya. iyiki de düşmüşüm :))
ben de sorunsal serzeniş bloglarından sonra geldim buraya,hepsinden nefret ettim ama buraya takıldım...favorilerime ekledim,takipteyim...(siteme linkini verdim...)
çok sevdiğim bir kız arkadaşım da bana bir benzerini demişti,o da özlüyordu içindeki küçük kızı.. Nedir bunun sebebi yaaa??
beenmaya, hoşgeldin.
arka sıra hanedanı,link için teşekkürler,
üzüldüğümde annem sarılıp öpünce herşeyi unutmuş olma lüksüne sahip olmak için tekrar çocuk olmak istiyorum,benim nedenim bu.
valla onu hangimiz istemiyoruz ki, ama herhalde bazı yerlerde; "ben büyüdüm artık" diyebilmenin de bir diyeti olmalı...
çocukmuş gibi davranmak yerine çocuk olabilsek keşke..bir elime kumandayı alsam diğer elime annemin yaptığı poğaçayı yanıma da bebeklerimi koysam ve hiçbir şey düşünmeden saatlerce onlarla oynasam...hayat benimle değil ben onunla oynasam..ahh çocukluk..büyük özlem..
Yorum Gönder